“Ziherica” ili “čioda”,
vrlo slična današnjoj pribadači, upotrebljavala se u Evropi, vjerovali ili ne, još koncem bronćanog doba, oko 1000. godine prije nove ere! Bila je od bronce, tanana, savijena tako da se vrh pričvršćivao u “glavi”, na gornjem dijelu. U Evropi, u staro doba, pribadače su više služile kao ukras nego kao predmet za pričvršćivanje i prikopčavanje odjeće.
Tek pred konac 15. stoljeća počela je izrada pribadača kakve ih danas znamo. U to su doba pribadače bile na tako visokoj cijeni da se nekoliko komada pribadača smatralo izvanrednim novogodišnjim poklonom!
Prva zemlja u kojoj je počela proizvodnja suvremenih pribadača bila je Francuska, koja ih je izvozila u Englesku. Međutim, uskoro su i Englezi počeli sami proizvoditi pribadače. Godine 1775. Kontinentalni kongres u američkim kolonijama, da bi dao poticaj proizvodnji pribadaća u Americi, ponudio je veliku nagradu za prvih 25 komada domaćih pribadača koje će po kvaliteti biti ravne onima što su se uvozile iz Engleske!